ในพันทิปมีหลายกระทู้ค่ะ ที่ข้อใหญ่ใจความจะพูดถึงเรื่อง ความ “สวย” หรือ “ไม่สวย” ของผู้หญิง
และความ “หล่อ” หรือ “ไม่หล่อ” ของผู้ชาย (แต่ดูเหมือนประเด็นความสวยของผู้หญิงจะเป็นที่พูดถึงมากกว่า)
ซึ่งโยงใยไปถึงอะไรต่อมิอะไรในชีวิตสารพัดที่มันจะส่งผลต่อความสุข-ทุกข์ในชีวิตมากกว่าเป็นประเด็นแค่ว่า “สวย หรือ ไม่สวย”เท่านั้น
ขอแท็กหัวข้อเกี่ยวกับวัยรุ่นด้วยแล้วกันนะคะ เพราะวัยนี้กำลังอยู่ในวัยหวั่นไหวเลย
มีหลายกระทู้ หลายความคิดเห็นที่ดิฉันผ่านตา เข้าไปอ่าน แสดงความคิดเห็นบ้าง
นิ่งเฉยไปบ้าง ค่อย ๆ ใช้ความคิดไปว่า ควรจะตอบว่าอย่างไร แล้วลงท้ายก็อาจจะไม่ได้ตอบ
อาทิ เช่น
- ทำไงดี ผู้สมัครคุณสมบัติครบถ้วนเข้ามาทำงาน เธอสวยตรงสเป็คมาก กลัวหวั่นไหวไม่อยากรับ
- ใครเคยรู้สึกว่าตัวเองไม่สวย ไม่หล่อ แล้วหันไปมุมานะเรียนบ้าง
- “โปรดส่งใครให้มารักฉันที อยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป” ไม่มีใครเข้ามาคุยกับเราเลย ค่อนข้างหน้าตาดี คนชอบนึกว่ามีแฟนแล้ว
หรือ บางกระทู้ก็ออกแนวดาร์คมาเลยเช่น
- ได้รู้มาว่า ผู้หญิงสวยที่เคยจีบสมัยรุ่น ๆ ตอนนี้ เธอยังไม่ได้แต่งงาน แล้วไปตกเป็นเมียน้อยของเพื่อน
รู้สึกสะใจ ส่วนผมนั้นหรือเล่า ก็แต่งงานมีลูกแล้ว (ราวกับว่า การได้แต่งงานมีลูกเป็นโล่รางวัลใหญ่รางวัลเดียวของชีวิตซะงั้น)
ประเด็นแนวนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกเหมือน “หัวร่อไม่ได้ ร่ำให้มิออก” และที่สนใจจะแสดงความคิดเห็นถึงขนาดต้องรวบรวมมาเขียนกระทู้ในวันสบาย ๆ อย่างนี้ ก็เพราะว่า ในช่วงหนึ่งของชีวิต อาจจะเคยพบ เคยเห็น เคยรับฟัง เคยหวั่นไหว กับเรื่องพวกนี้มาก่อน
จนมาอายุปูนนี้ ก็ขอแชร์ให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ หลาน ๆ ฟังบ้างแล้วกันว่า สวย ไม่สวย หล่อ ไม่หล่อ มันมีข้อดี
และข้อเสียในตัวมันเองในแง่มุมไหนบ้าง
ส่วนคนที่ตกผลึกกับเรื่องพวกนี้แล้ว อาจเคยหวั่นไหว หรือ อาจเคยมั่นใจกับรูปลักษณ์และบุคลิกของตัวเอง
ก็ขอเรียนเชิญมาให้ความเห็นเพิ่มเติมในมุมมองของตัวเองบ้าง ก็จะทำให้กระทู้ครบรสยิ่งขึ้น
ว่าด้วยเรื่อง “สวย” หรือ “ไม่สวย” ของผู้หญิง และ ความ “หล่อ” หรือ “ไม่หล่อ” ของผู้ชาย
และความ “หล่อ” หรือ “ไม่หล่อ” ของผู้ชาย (แต่ดูเหมือนประเด็นความสวยของผู้หญิงจะเป็นที่พูดถึงมากกว่า)
ซึ่งโยงใยไปถึงอะไรต่อมิอะไรในชีวิตสารพัดที่มันจะส่งผลต่อความสุข-ทุกข์ในชีวิตมากกว่าเป็นประเด็นแค่ว่า “สวย หรือ ไม่สวย”เท่านั้น
ขอแท็กหัวข้อเกี่ยวกับวัยรุ่นด้วยแล้วกันนะคะ เพราะวัยนี้กำลังอยู่ในวัยหวั่นไหวเลย
มีหลายกระทู้ หลายความคิดเห็นที่ดิฉันผ่านตา เข้าไปอ่าน แสดงความคิดเห็นบ้าง
นิ่งเฉยไปบ้าง ค่อย ๆ ใช้ความคิดไปว่า ควรจะตอบว่าอย่างไร แล้วลงท้ายก็อาจจะไม่ได้ตอบ
อาทิ เช่น
- ทำไงดี ผู้สมัครคุณสมบัติครบถ้วนเข้ามาทำงาน เธอสวยตรงสเป็คมาก กลัวหวั่นไหวไม่อยากรับ
- ใครเคยรู้สึกว่าตัวเองไม่สวย ไม่หล่อ แล้วหันไปมุมานะเรียนบ้าง
- “โปรดส่งใครให้มารักฉันที อยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป” ไม่มีใครเข้ามาคุยกับเราเลย ค่อนข้างหน้าตาดี คนชอบนึกว่ามีแฟนแล้ว
หรือ บางกระทู้ก็ออกแนวดาร์คมาเลยเช่น
- ได้รู้มาว่า ผู้หญิงสวยที่เคยจีบสมัยรุ่น ๆ ตอนนี้ เธอยังไม่ได้แต่งงาน แล้วไปตกเป็นเมียน้อยของเพื่อน
รู้สึกสะใจ ส่วนผมนั้นหรือเล่า ก็แต่งงานมีลูกแล้ว (ราวกับว่า การได้แต่งงานมีลูกเป็นโล่รางวัลใหญ่รางวัลเดียวของชีวิตซะงั้น)
ประเด็นแนวนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกเหมือน “หัวร่อไม่ได้ ร่ำให้มิออก” และที่สนใจจะแสดงความคิดเห็นถึงขนาดต้องรวบรวมมาเขียนกระทู้ในวันสบาย ๆ อย่างนี้ ก็เพราะว่า ในช่วงหนึ่งของชีวิต อาจจะเคยพบ เคยเห็น เคยรับฟัง เคยหวั่นไหว กับเรื่องพวกนี้มาก่อน
จนมาอายุปูนนี้ ก็ขอแชร์ให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ หลาน ๆ ฟังบ้างแล้วกันว่า สวย ไม่สวย หล่อ ไม่หล่อ มันมีข้อดี
และข้อเสียในตัวมันเองในแง่มุมไหนบ้าง
ส่วนคนที่ตกผลึกกับเรื่องพวกนี้แล้ว อาจเคยหวั่นไหว หรือ อาจเคยมั่นใจกับรูปลักษณ์และบุคลิกของตัวเอง
ก็ขอเรียนเชิญมาให้ความเห็นเพิ่มเติมในมุมมองของตัวเองบ้าง ก็จะทำให้กระทู้ครบรสยิ่งขึ้น